فرازهای از کتاب هاشک

دو تا قسمت جالب از کتاب " شوایک سرباز پاک دل " اثر " یاروسلاو هاشک " :

آه ! دلم دلم چ رفته است ،

تا که دلبرم زبرم رفته است

می نگرم افق را خاموش و تنها

آنجا آنجا که بر باد می رود آرزوها .... 

کنار جویباری نشسته ام

با دلی غم زده غروب افتاب را می نگرم

به عشق که چون آب جویبار می گذرد می اندیشم

به عشق محبوبم که اکنون دیگر بیاد من نیست ..